Zonder enige regelmaat verschijnen hier stukjes die niet elders zijn te lezen
Christiaan Weijts
Leesfragment Furore
Afgezien van de mist verliep alles volgens plan op de ochtend dat we haar aanreden.
De zon wilde maar niet opkomen. Aan de overkant van het kanaallosten de contouren van huizen en boerderijen op in het schijnsel van de lantaarnpalen met hun melkachtige aureooltjes.
Mist. Dat ze hier nog niets op hadden gevonden, was mij een raadsel.We konden toch zoveel? We praatten met onze koelkasten en vlogen naar Abu Dhabi buiten de dampkring. We haalden espressomachines uit printers en donorharten uit een zeug. Maar zodra het zicht minder was dan tweehonderd meter konden we alleen maar lijdzaam toezien hoe alle auto’s terugschakelden naar het slakkengangetje waarmee wij hier langs het Noordhollandsch Kanaal schuifelden.
[Klik hier voor het hele hoofdstuk, 11 pagina's pdf]
Wed, 25 November
Lees meer
Gebaar
'Wat ik heel vaak heb,' zegt de man van de haringkar, 'is dat mensen me in de stad groeten, maar geen idéé hebben waar ze me van (...)
Fri, 27 September
Lees meer
Tuiltje
Hoe lang duurt het voor je begrijpt dat je met een gek te maken hebt? Op de Grote Marktstraat stapt een lange gozer rond met een zwarte capuchon over z’n hoofd. In beide handen heeft hij (...)
Tue, 24 September
Lees meer
Dingen die voorbijgaan
‘Dat zijn oude mensen, eikel. Daar moet je respect voor hebben.’
Op het kruispunt tussen de Kneuterdijk en de Plaats, even voorbij de plek waar de gebroeders de Witt zijn vermoord, stond een mountainbiker te schreeuwen tegen
Tue, 10 September
Lees meer
Wijkagent
‘Hij is van de wijkagent geweest,’ zei de autoverkoper. Begin dertig. Wit hemd, opgerolde mouwen, rokend in het glazen hoekje van zijn showroom. ‘Die man komt hier vaak langs, en elke zoveel jaar koopt hij een andere auto als hij wat moois ziet.’ De wijkagent. Zouden ze
Sun, 08 September
Lees meer
