Christiaan Weijts

Gebaar

'Wat ik heel vaak heb,' zegt de man van de haringkar, 'is dat mensen me in de stad groeten, maar geen idéé hebben waar ze me van kennen. Dan doe ik altijd zó...' Hij werpt z'n hoofd achterover en hangt er, tussen zijn vingers, een denkbeeldige haring boven. 'Dan weten ze het meteen.'

Iedereen zou dat moeten kunnen, zijn identiteit in één gebaar samenvatten voor passanten op straat.

Fri, 27 September