Via Cappello 23

Venetië aan het begin van het derde millennium. Acqua alta, de vloedgolven die de kaden steeds vaker blank leggen, is niet de enige bedreiging voor de lagunestad. Toerisme heeft de sprookjesachtige stad veranderd in een pretpark. De oorspronkelijke bewoners trekken weg en de gondeliers gaan geregeld in staking.

Journalist Daniël Schaaf komt verslag doen van zo'n gondeliersstaking, en ontmoet een reisleidster. Er lijkt een liefde op te bloeien. Een heel andere band met Venetië heeft kunsthistoricus Arthur Citroen, die onderzoek doet naar schildersmodellen in de Renaissance. Hij raakt in de problemen als filmpjes die hij van een van zijn studentes maakt op internet opduiken. Citroen dreigt het slachtoffer te worden van een trial by media, waar Schaaf hem uit denkt te kunnen redden.

Via Cappello 23 is een modern drama over theater, media, privacy, schilderkunst, wetenschap en erotiek, tegen de achtergrond van een steeds sneller veranderende wereld en een stijgende zeespiegel.


Verschenen - oktober 2008

Nieuwste editie: Midprice, € 10,-

Bestellen

DE PERS OVER Via Cappello 23


“Na zijn maniakaal goede debuutroman Art. 285b serveert Weijts nu een driegangenmenu van Venetië, mediaheisa en liefdevolle vunzigheid. Een literair meesterstuk in verlangen.”
- Thomas Blondeau in Goedele Magazine (oktober 2008)

“Mulischiaanse roman (…) Flitsende analyse van onze tijd (…) trekt alle registers van eigentijds taalgebruik open (…) maar even virtuoos doorsnijdt hij dit proza met elegante en erudiete kunsthistorische vertogen. (…) Een ingenieus geconstrueerd schouwspel dat zich op vele podia in Italië en Nederland afspeelt en mogelijk ook nog een Leidse sleutelroman bevat.” – Elsbeth Etty in NRC Handelsblad (17.10.08)

“Met nóg meer plezier gelezen dan het eerste boek. (…) Heel knap verhaal (…) vlot geschreven, zoals Mulisch dat ook kan: met diepere lagen, waar je als lezer doorheen rauscht . (…) Een natuurlijke opvolger van Harry Mulisch.” – Pieter Steinz in Tros Nieuwsshow (Radio 1, 18.10.08).

“Weijts’ (anti-)helden zijn net als die van Meijsing conservatieve en elitaire libertijnen. (…) Op een soms haast columnachtige wijze worden (…) alle mogelijke uitwassen van democratisering en commerciële popularisering op de korrel genomen. (…) Een intellectuele Feingeist. – Rob Schouten in Trouw (18.10.08)

“Bijzonder zinnige observaties (...) heel vernuftig geconstrueerd (…) een kritische reflectie op de hedendaagse maatschappij van een reikwijdte die je zelden tegenkomt.” - Recensieweb (18.10.08)

“Schetst een prachtig beeld van Venetië. Daarvoor wil ik het zeker aanraden. (…) Er komen wel allemaal woorden in voor als ‘neuken’, ‘geschoren kutje’ en ‘geil’; dat vind ik een beetje te plat.” – Michaël Koornneeft in OBA Live (23.10.08)

“Een roadtrip door de smoezelige peeskamertjes van een gepijnigd tijdvak. (…) Veel meer dan makkelijke afrukliteratuur voor stomende pubers: er gloort eruditie door het boek. (…) Zo ontpopt Weijts zich opnieuw als de meedogenloze chroniqueur van een tijd, zijn tijd.” - Humo (26.10.08)

“Uit Via Capello 23 blijkt dat het schrijversschap van Weijts in veel opzichten is gerijpt. Zijn stijl is verbeterd en het schrijven van dialogen gaat hem gemakkelijker af. (…)Wetenschap en journalistiek, twee werelden waarin de geest geacht wordt te waaien, vormen in de roman van Weijts een universum van benepenheid. (…)Met of zonder garantie voor de toekomst: ik blijf aandelen-Weijts kopen.” – Max Pam in HP/deTijd (28.10.08)

“Beetje schools, maar niet onaardig.” – Daniëlle Serdijn in de Volkskrant (31.10.08)

“Superieur.” – De Pers (4.11.08)

Via Cappello 23 is een uiterst genietbare roman van een schrijver die na twee boeken in de topklasse van de Nederlandse letteren speelt en met verbazend gemak divertissement aan grote diepgang paart.” – Dirk Leyman in De Morgen (5.11.08)

“Een modern sprookje, waarin journalistiek en wetenschap te kijk worden gezet. Een scherp boek over de macht van de media ­ - en van duivelse meisjes.” - Elsevier (5.11.08)

“Opnieuw overtuigt Christiaan Weijts met de rijke textuur van zijn proza, de intens beleefde cultuurkritische eruditie die in sterke formuleringen en vinnige dialogen is gegoten. Dit proza is pikant en verfrissend, erudiet maar nooit pedant. En andermaal is er het geslaagde pingpongspel tussen geest en zintuig, tussen vulgair en verheven, tussen ernst en humor.” - Johan de Haes in DeRedactie.Be (6.11.08)

“Nog beter en nog heter. (…) Weijts is een auteur die anno 2008 schrijft over seksualiteit op zo’n manier dat de lezer er werkelijk een beetje ongemakkelijk van wordt. Geen geringe prestatie.” - Mark Cloostermans in De Standaard der Letteren (14.11.08)